میراث جهانی ملموس ایران با نگاه به باغهای ایرانی ثبت شده در فهرست میراث جهانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

مدرس دانشگاه پیام نور و مترجم و مولف وراهنمای گردشگری

چکیده

آثار تاریخی منعکس­ کننده فرهنگ، هنر و باورهای جوامع انسانی هستند. دارا بودن آثار تاریخی و هنری بیشتر، غنی­تر و متنوع‌تر، نشانه بلوغ فکری (فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی) و ثبات یک جامعه در فاصله‌ای کوتاه یا بلند از زمان است. آثار تاریخی به ­حق ثروت‌های فرهنگی جوامع کنونی به شمار می‌آیند و جوامعی که از این ثروت بهره­ مند‌ترند، به گذشته و تاریخ خود بیشتر می ­بالند. دارا بودن آثار تاریخی وظیفه دشوار حراست از آنها را بر دوش جوامع می­ گذارد و ضرورت حفظ این آثار دغدغه جوامع بشری است. این آثار هویت یک ملتند که باید حفظ و همانند امانتی گرانبها به نسل‌های بعدی جوامع منتقل شوند. ایران از اولین کشورهایی بود که عضو سازمان میراث جهانی یونسکو شد. سازمان میراث جهانی یونسکو متولی اصلی صیانت و نگهداری از آثار برجسته جهانی است و هر اثری که به فهرست میراث جهانی راه می­ یابد، تحت حفاظت و حمایت مالی و فنی این سازمان قرار می‌گیرد. 24 اثر تاریخی ایران تا کنون در گوشه و کنار کشور طرح‌اندازی و ثبت‌ جهانی شده‌اند. استان‌های فارس، خوزستان، کرمان و اصفهان سهم بیشتری از این گنجینه‌های ثبت‌­شدۀ بشری دارند. باغ‌های ایرانی به ­عنوان یکی از مجموعه‌های زنجیره‌ایِ ثبت‌­شده؛ از آثار باارزش هنر، معماری و فرهنگ ایرانی هستند که هنر، معماری و فرهنگ کشورهای دور و نزدیک را نیز تحت تأثیر خود قرار داده‌اند.

کلیدواژه‌ها


1) پرونده نامزدی باغ ایرانی برای ثبت در فهرست جهانی، وبگاه مرکز میراث جهانی یونسکو، شماره 1372.
2) پیرنیا، محمدکریم؛ «باغ­های ایران»، مجله آبادی، دوره چهارم، شماره 15، زمستان 1373، ص 4.
3) خسروی جاوید، تورج؛ مستندنگاری و پژوهش.
4) طالبیان، محمدحسن؛ کلاس درس باغ ایرانی، دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی، 1391.
5) وبگاه مرکز میراث جهانی یونسکو (whc.unesco.org).
6) وبگاه ویکیپدیای فارسی (fa.wikipedia.org).