همانطور که می دانیم؛ حدوداً از قرن چهارم هجری در اثر حمله تُرکان و همچنین بعدها به دنبال حمله مغولان به ایران، دسته هایی از ترکان در منطقه بزرگ آذربایجان ساکن و حاکم شدند و این امر در طول چند قرن باعث دگرگونی زبان آذری در این منطقه بزرگ گردید. زبان کنونی مردم آذربایجان تلفیقی از واژه های آذری کُهن و تُرکی است و می توان این زبان را «تُرکیِ آذری» نامید. درباره زبان «آذری کُهن» و دلایل دگرگونی آن به «تُرکی آذری» در منطقه آذربایجان، نویسندگان و زبان شناسان بسیاری کتابها نوشتهاند. زبان آذری کُهن و زبان تالشی در منطقه تالش که همسایه شرقی منطقه آذربایجان است و زبان کُردی در منطقه کردستان که همسایه غربی و جنوبی آذربایجان است؛ جزو زبانهای ایرانیِ نو، شاخه شمال غربی هستند. زبان شناسان نامداری از اهالی آذربایجان مانند سید احمد کسروی و یحیی ذکاء، زبان آذری کهن را پیش از دگرگونی در پیوند با دیگر زبانهای شاخه شمال غربی به شمار آورده اند.
)