دبیر انجمن علمی ایران شناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
سخن سردبیر همه عالم تن است و ایـران دل نیست گوینده زین قیاس، خجل
چون که ایــران دلِ زمین بـاشد دل ز تـن به بـود، یقیـن بـاشد
حکیم نظامی گنجوی
ایران‌شناسی همان اندازه دیرینه است که ایرانِ کهن. از سپیده‌دم تاریخ، حکیمان و دانشوران از ایران گفته و نوشته، و ایرانی و انیرانی؛ در دام عشق ایران افتاده‌اند؛ از افلاطون، فلوطین، کسنُفُن، کتسیاس و بطلمیوس تا فردوسی، ابن سینا، بیرونی، سهروردی و نظامی؛ و از روکرت، گوته، مارکوارت، مُل، هرتسفلد، راولینسن، نُلدکه، کریستنسن، پوپ، کُربَن، هینتس، مینورسکی، فرای و نیولی تا بهار، نفیسی، کسروی، پیرنیا، پورداود، معین، خانلری، صفا، زریاب و زرین‌کوب.
افزون بر مطالعات و پژوهشهای پیوسته و دیرینه در حوزه‌هایی چون حکمت، ادیان، عرفان، ادبیات، زبان‌شناسی، باستان‌شناسی، تاریخ، جغرافی، مردم‌شناسی، جامعه‌شناسی، هنر و معماری درباره ایران، سالهاست در کشورهای پیشتازِ عرصه علم و فرهنگ، عنوان «ایران‌شناسی» به مجموعه‌های مطالعاتی و پژوهشی و گروههای علمی دانشگاهی و مستقل، نهادها، بنیادها و انجمنها هویت بخشیده و مطالعات و آثار پراکنده را زیر چتر این نام زیبا گرد هم آورده‌است.
در ایران اما، نام ایران‌شناسی هنوز نامی است نو و نهال ایران‌شناسی هنوز جوان و نوپا و نیازمند توجه و تیمار همه ما ایرانیان و شما پژوهشگران و فرهنگیان ایراندوست. ایران‌شناسی میراثی گران است و بخش بزرگی از آن دسترنج غیر ایرانیان. بر ما ایرانیان است که بکوشیم تا رفته رفته این میراث گرانسنگ را بر دوش خود کشیم و بیشتر و بهتر از هر کسی از هر دیاری، ایرانِ خود را بشناسیم تا بتوانیم زمینه‌ساز ارتقای جایگاه آن در جهان گردیم.
نشریه دانشگاهی «ایران‌شناسی» در رویشی دوباره، پای به عرصه فرهنگ ایران زمین می نهد تا خدمتی در حد توان خویش به این رشته جوان و آیندهساز دانشگاهی به جای آورد و پلی میان علم و پژوهش و دانشگاه، و عرصه عمومی فرهنگ در جامعه ایران برپا سازد. این نخستین شماره به همت دانشجویان و دانش آموختگان مشتاق و کوشای ایران‌شناسی و پژوهشگران حوزه های مرتبط، از انبوه مشکلات و موانع بزرگی چون همه گیری کرونا به سلامت گذشته و برگ سبزی است رهاورد سفری دور و دراز در ایران بزرگ.
فصلنامه «ایران‌شناسی» دست یاری همه دانشجویان، دانش آموختگان و پژوهشگران ارجمند دوستدار فرهنگ و تمدن ایران عزیزتر از جان را به گرمی می فشارد و با افتخار و استقبال از همکاری شما بزرگواران بهره می برد و توشه می اندوزد.
)